پندار ما این است که ما مانده ایم وشهدا رفته اند.اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند

                شهید مرتضی آوینی

با حسین از یا حسین یک نقطه کم دارد ولی.....

یا حسین گفتن کجا، با حسین ماندن کجا....

برخی امام زمانی را معرفی میکنند که هیچ کاری به کار دنیا ندارد و فقط در پس پرده غیبت نشسته است.داستانی هم درست کرده اندکه حضرت درجزیره خضراء که جزیره خوش آب و هوایی است به همراه خانواده مشغول زندگی هستند و دیگر کاری به کار مردم ندارند.اگر امام زمان(عج) اینگونه بود طبیعتا باید همان روز پس از غیبت  ظهور میکردند چرا که امام زمانی که می خواهد یک مرتبه و با یک امداد غیبی همه دنیا را بر هم بزند وبر همه جا مسلط شود روز اول میتوانست این کار را انجام دهد پس چرا همان هنگام این کار را نکرد؟اگر بنا بود امام زمان(عج)در آینده تشریف بیاورند و اکنون هیچ نیازی به ایشان نیست،اساسا چرا ما امام 1200 ساله باید داشته باشیم ؟اگر امام زمان (عج)امروز جهان را مدیریت نمیکنند و در تحولات جهانی و در مدیریت نظام ما نقش ندارند چه  احتیاجی به ایشان هست؟ولایت امام عصر(عج)بر تمام شئون عالم جزء مبانی اعتقادی ماست اساسا زمینه ظهور را خود مهیا میکنند و حوادث جهان را جهت میدهند رجعت امام(ره)از پاریس به ایران به عنایت امام زمان(عج)بود شهید مطهری نقل میکردند که جمعه شبی به امام(ره) زنگ زدم و عرض کردم که تمام فرودگاهها را بسته اند؛امام جوا ب دادند امروز صبح جمعه به آقا امام زمان(عج)متوسل شده ام و بعد تصمیم خود را گرفته ام وبه هر نحو ممکن روز یکشنبه (12بهمن)می آیم.21بهمن در حالی که انقلابیون از هر نوع تصمیمی مستاصل شده بودند امام فرمودند مردم از خانه ها بیرون بریزند و حکوت نظامی را بشکنند مشهوراست این دستور را امام(ره)در نتیجه توسل به آقا امام زمان(عج)صادر کردندالبته نمیگوییم که امام(ره)با امام زمان(عج)رابطه داشتند بلکه حضرت عنایت فرمودند و القا کردند.ما در همه مسائل و وقایع نقش امام زمان(عج)را می بینیم به عنوان نمونه دانشمندان هسته ای برای من نقل کردند که برای پیشبرد برنامه هسته ای دستگاهی خریده بودند که در آن حفره های نامرئی زده شده بود که با دستگاههای الکتریکی هم دیده نمی شد واین سبب شده بود که این دستگاه کار نکند و اهداف مورد نظر ما را محقق نسازد کار به بن بست خورده بود که در آنجا متوسل به وجود مقدس امام زمان(عج)شده بودند و بعد از آن متوجه علت عیب دستگاهها شده بودند.

                                                       آیت الله سید احمد علم الهدی                       

نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز

دانش آموزان عالم را همه دانا کند

ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین

                                    بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند

دفتر کوچکی داشت که همیشه همراهش بود ودر هر فرصتی که برایش پیدا می شد آنها را زمزمه می کرد بیشتر اوقات این شعر را می خواند :خوشا جانی که جانانش حسین است                      

خوشا جانی که درمانش حسین است .   شور و سوز خاصی در حنجره زخمی اش بود وقتی می خواند می گریست و می گریاند سوختنش آنگونه بود که تصویر مظلومیت مولایش حضرت ابا عبدالله(ع) را می دید و آن چنان می سوخت که حرارت ناله هایش به جان آدمی می نشست ناله هایش بی صدا بود مانند شمعی که می سوزد آب میشود ولی صدایی ندارد هق هق ناله هایش صوتی نداشت و فقط می دیدی که ترنم حسین حسینش او را به خاک انداخته صورت بر خاک گذارده و شانه هایش تکان می خورد.شهید علی اصغر ارسنجانی اخلاص عجیبی داشت آن طور که میشد آن را در اعمال و رفتارش دید وقتی می گفت یا حسین کمتر شنونده ای بود که با این نغمه سوز و گدازش نگرید و نسوزد. تهجد و نماز شب ،مناجات و شب زنده داری از دیگر ویژگی های آن ذاکر اهل بیت(ع)بود.شهید علی اصغر ارسنجانی از مداحانی بود که در شعرو مرثیه خوانی اش هیچگونه تحریفی شنیده نمی شد کتاب های مقاتل را مطالعه می کرد و عین مطلب صحیح را یاداشت می کرد و آن را هنگام خواندن به مستمع خود ارائه می داد برای آنکه دیگران را بگریاند از دایره حقیقت بیرون نمی رفت اعتقاد داشت که حتی در مرثیه خوانی می بایست عزتمداری اهل بیت(ع)پیغمبر(ص)حفظ شود و با چنین نگرشی از خواندن اشعار بی محتوا و ضعیف و مغایر با شئونات حضرات معصومین(ع) پرهیزداشت او در طول سال های دفاع مقدس چندین بار مجروح شد دوران نقاهت چه در بیمارستان  و چه در منزل ذکر توسل داشت.سید ابوالفضل کاظمی که یکی از یاران همدلش بود چنین میگوید:"گردان میثم،گردان سینه سوخته های امام حسین(ع) بود و علی اصغر هم فرمانده گردان بود و هم مداح گردان" روحش شاد و با مولایش حضرت سیدالشهداء(ع) محشورباد. انشاءالله ما هم از رهروان حقیقی راه آنها باشیم .برای خشنودی روح امام(ره)وشهداء صلوات